Malachov - Azmaiparasjvili, 9e ronde EK Istanbul 2003
1.e4 d6 2.d4 g6 3.g3 Lg7 4.Lg2 Pc6 5.Pe2 e5 6.dxe5 dxe5 7.Dxd8+ Pxd8 8.Le3
h5 9.Pd2 h4 10.O-O-O Lh6 11.f4 Pf6 12.Thf1 Lg4 13.Lf3 Pe6 14.fxe5 Lxe3 15.exf6
Lh3 16.Tfe1 Lf2 17.Th1 Pg5 18.Pf4 Pxf3 19.Pxf3 Lg4 20.Pd5 Tc8 21.Thf1 hxg3
22.hxg3 Lxf3 23.Td2 Lxg3 24.Txf3 Th1+ 25.Td1 (zie diagram)
In deze voor hem voordelige stelling pakte Azmai zijn loper,
zette die op
e5, en zag toen dat hij de noodzakelijke torenruil alleen maar in gedachten
had uitgevoerd. Hij mompelde: 'Sorry, ik moet natuurlijk eerst ruilen,' zette
zijn loper terug op g3, en speelde 25...Txd1+ Toeschouwers, een scheidsrechter
en Malachov keken toe en deden niets. Later zei Malachov: 'Ik had natuurlijk
geen bezwaar dat hij zijn zet terugnam, want het was duidelijk dat het om
een fout van het onderbewustzijn ging, die niets met schaken te maken had.'
Azmai had later een andere verklaring. Hij deed vóór
iedere partij een hazenslaapje, maar dat was hem die dag onmogelijk gemaakt
door keiharde disco-muziek voor zijn hotelraam. Geërgerd kwam hij aan het
bord, en dan vergeet een mens wel eens een stel torens te ruilen. 'Ik staarde
Malachov aan, hij staarde mij aan. Hij was net zo verbaasd als ik. Ik zei:
"Begrijp je wat mij hier overkomen is?" - "Ja, dat begrijp ik." - "Wat doen
we? Spelen we verder?" - "Ja, we spelen verder."'
Azmai sloeg op d1, en ging meteen naar het toilet, waar
hij zich in grote gewetenswroeging afvroeg wat hij moest doen. Hij kon teruggaan
en toch nog opgeven. Hij kon remise aanbieden. Maar dat zou onbehoorlijk zijn, want
dat had hij al eerder in de partij gedaan. Toen kreeg hij een lumineus idee: hij zou expres
een slechte zet doen die Malachov de kans gaf remise te forceren. 26.Kxd1
Le5 27.Tb3 b6 28.Ta3 Ta8 29.b4 c6 30.Pe7 Kd7 31.Td3+ Kc7 32.b5 cxb5 33.Pd5+
(zie diagram)
33...Kb7 In de hoop op 34.Pe7 Kc7 35.Pd5+ Kb7 36.Pe7 Kc7 37.Pd5+ enz.
Maar wat een ellende, Malachov zag het niet, en nu kon Azmai maar één
ding doen: winnen. 34.Pe3 Kc6 35.Pg4 Te8 36.Ke2 Lb2 37.Tb3 Ld4 38.Td3
Kc5 39.c3 Txe4+ 40.Kf3 Txg4 41.Kxg4 Lxf6 42.Tf3 Le5 43.Txf7 a5 44.Kg5 Lxc3
45.Kxg6 Kb4 46.Tc7 Ld4 47.Tc2 Lc3 48.Kf5 Kc4 49.Ke4 b4 50.Tc1 a4 51.Tb1 b3
52.axb3+ axb3 53.Ke3 b2 54.Ke2 b5 55.Th1 b4 56.Tf1 Lg7 57.Kd2 Kb3 58.Kd3
Lh6 59.Kd4 Lc1 en Wit gaf het op.
Malachov: 'Meteen daarna zei hij dat de partij eigenlijk
alsnog remise moest worden gegeven. Maar ik was na het incident geheel overspeeld,
hoe hadden we dat moeten verklaren? Ieder mens gedraagt zich anders. (Ja,
hij als een watje - TK.) Velen zouden in Zurabs plaats hebben opgegeven,
of in de mijne hebben geëist dat hij met zijn loper zou spelen. Het
was de negende ronde, misschien zou ik me in de laatste ronde anders hebben
opgesteld.'
Azmai werd kampioen, een half punt vóór
Malachov. Azmai: 'Hij bleef erbij dat hij opgaf! Hij heeft mij kampioen gemaakt.
God, die wij allen in ons dragen, en hij meer dan ik, wilde dat ik het toernooi
won.'
© Tim Krabbé, 2003
Index AD Magazine schaakrubrieken
Bovenkant pagina |
Hoofdpagina
schaken |
Hoofdpagina
algemene site