Op 4 augustus overleed in de Powhatan gevangenis van Virginia in Amerika
de 77-jarige Claude Bloodgood die in 1996, de 70 dus al voorbij, achter
Kamsky tweede had gestaan op de Amerikaanse ranglijst. Zijn levensverhaal,
zoals verteld aan Julian Borger van de Daily Mail & Guardian,
luidt als volgt.
Hij werd in 1924 als Klaus Frizzel Bluttgutt III
geboren in La Paz in Mexico. Zijn vader, een Duitse spion, leerde hem schaken
toen hij vijf jaar was, en al spoedig maakte Claude grote vorderingen.
In 1941 werd hij in het geheim naar Duitsland gestuurd, waar hij in Kiel
op de Marine Akademie een opleiding tot spion ontving. Hij gold als schaakgenie,
en speelde tegen Canaris, Rommel en Himmler. Al spoedig, ondertussen Nazi-partijlid
en bevorderd tot Leutnant, werd hij ingezet als onderzeeboot-koerier,
die tientallen malen berichten naar zijn vader in Amerika bracht. Bij de
laatste tocht, in 1945, liep zijn boot aan de grond, veel kameraden verdronken,
anderen werden gearresteerd; Claude was de enige die ontkwam.
Hij bleef nu in Amerika; toen de oorlog was afgelopen
werkte hij op kermissen, en in 1954 ging hij bij de marine. Toen hij in
een ziekenhuis lag, en daar een groepje filmsterren het moreel kwam opvijzelen,
bevond zich onder hen ook de fervente schaker Humphrey Bogart. Die zag
Claude schaken, en ze speelden een paar partijtjes, later ook bij Bogart
thuis. Bloodgood speelde ook tegen Gary Cooper, David Niven, James Mason
en Charly Chaplin, en was enige tijd getrouwd met de film- en musical-ster
Kathryn Grayson.
Rond 1960 won Bloodgood enkele kleine toernooien
in Virginia, maar toen begon ook een criminele carrière van vervalsing,
oplichting en inbraak, waardoor hij de helft van de jaren '60 in de gevangenis
doorbracht. Toen in 1968 zijn vader overleed, eiste Claude zijn kindsdeel
van het Nazi-goud dat die achterover zou hebben gedrukt. De familie scheepte
hem af met 100 dollar, waarop hij zijn stiefmoeder vermoordde.
Hij kreeg de doodstraf, en vanaf dat moment spoort
zijn versie van zijn levensverhaal met de officiële. Een paar keer
kwam Bloodgood tot op één dag van de elektrische stoel, tot
in 1972 het Amerikaanse Hooggerechtshof alle doodstraffen opschortte. Een
ramp voor Bloodgood, want in zijn dodencel had hij tweeduizend correspondentiepartijen
tegelijk kunnen spelen, omdat terdoodveroordeelden gratis konden
corresponderen. Daar stond tegenover dat Bloodgood nu buiten de gevangenis
toernooien mocht organiseren, waar hij zelf in kon meespelen. Bij een van
die uitjes wilde een bewaker hem en een andere gevangene dwingen om een
gokhuis voor hem te beroven. De twee vluchtten met hun vriendinnen, maar
werden spoedig gepakt.
Daarna is Bloodgood nooit meer buiten geweest. Hij
bleef schaken en er over schrijven; zijn boek The Tactical Grob
over de opening 1.g4 is een klassiekertje. De laatste tien jaar organiseerde
hij toernooien in de gevangenis, met ook deelnemers van buiten; door onvolkomenheden
in het ratingsysteem rezen binnen die gesloten groep de ratings volledig
de pan uit en werd Bloodgood zelfs even officieel de tweede speler van
Amerika. Het werd snel ongedaan gemaakt. De laatste jaren van zijn leven
heeft hij toch weer talloze correspondentiepartijen kunnen spelen.
Humphrey Bogart - Bloodgood, Santa Monica, 1955
1.d4 f5 2.Pf3 e6 3.e4 fxe4 4.Pg5 d5 5.f3 exf3 6.Dxf3 Pf6 7.Ld3 g6
8.Pxh7 Txh7 9.Lxg6+ Tf7 10.0-0 Lg7 11.Lg5 Pbd7 12.Pc3 Kf8 13.Lxf7 Kxf7
14.Tae1 c5 (zie diagram)15.Pxd5
exd5 16.Dxd5+ Kg6 17.Lxf6 Lxf6 18.Te6 Dh8 19.Df5+ Kf7 20.d5 Dh4 21.c3 Dg5
22.Dh7+ Dg7 23.Tfxf6+ Pxf6 24.Te7+ Kxe7 25.Dxg7+ Kd6 26.Dxf6+ Kxd5 27.Dd8+
en Zwart gaf het op. Een vreemd partijtje, want waarom speelde Bogart geen
22.Dxg5? Waarschijnlijk was Bloodgood hem aan het hustlen, maar
het kan ook dat hij de hele partij verzonnen heeft.
Het stemt droevig de partijen van Bloodgood uit
de databases na te spelen. Altijd weer datzelfde domme poginkje tot oplichting
met 1.g4; die zielige vreugde die de levenslang opgeslotene beleefd moet
hebben aan partijtjes als Bloodgood - Mizesko, 1975: 1.g4 e5 2.Lg2 Lc5
3.h3 Dh4 4.e3 Pf6 5.d4 exd4 6.exd4 Ld6 7.Pf3 en Zwart gaf op.
Of: Bloodgood - McKay, 1972: 1.g4 d5 2.Lg2 Lxg4
3.c4 e5 4.cxd5 Pf6 5.Db3 Dc8 6.Pc3 Pa6 7.d6 c6 8.Pb5 Onzin. 8...cxb5
9.Dxb5+ Ld7 10.Dxe5+ Kd8 11.d4 Dc4 12.Lg5 Db4+ 13.Kf1 Lxd6 14.Lxf6+ gxf6
15.Dxf6+ Kc7 16.Tc1+ Kb6 17.Tc3 Ka5 18.Tb3 Dc4 19.Dg5+ Lb5 20.Ld5
(Zie diagram) Dc2?? Na Dxd4 staat Zwart nog steeds gewonnen.
21.Txb5+ Kxb5 22.Lb3+ en Zwart gaf het op.
© Tim Krabbé, 2001
Index AD Magazine schaakrubrieken
Bovenkant pagina |
Hoofdpagina
schaken |
Hoofdpagina
algemene site