De vorige keer liet ik zien hoe Jan Timman in gewonnen stelling opgaf tegen de vijftienjarige Ziska van de Far Oer. Halve beslissingsblunders komen regelmatig voor, ook aan de top. Niet zolang geleden, in de halve finale van de World Cup, gaf Bacrot in remise-stelling op tegen de latere winnaar Aronian (www.timkrabbe.nl/admag/bacrot.htm) en in het toptoernooi van Linares (dat, als een Tour de France, in Mexico begon en in Spanje eindigde) gaf Peter Leko, die op dat moment koploper was, op deze manier een half punt weg.
Wit aan zet
Leko - Vallejo, Linares 2006
Na 24...Le7-f6 nam Leko Vallejo's remise-aanbod aan. Onbegrijpelijk, want hij kon zonder risico 25.gxf7+ doen en zou vanzelf hebben gemerkt dat hij gewonnen stond. 25...Kxf7 gaat dan niet wegens 26.Lc4 (had Leko dat gemist?) en na 25...Txf7 26.Ld3 moet Zwart kiezen tussen 26...Te7 27.Dh7+ Kf8 (27...Kf7 28.Dxh5+ Kg8 29.Lc4) 28.Dh8+ Kf7 29.Lg6+ Ke6 en nu wint Wit met het aardige dame-offer 30.Thd1 - en 26...Db6 27.Dh7+ Kf8 28.Lg6 Le5 (28...Tc7 29.Dh8+ Ke7 30.Te1+) 29.Lxf7 Kxf7 30.Dxh5+ en ook dan moet Wit kunnen winnen.
Bij winst zou Leko's voorsprong een vol punt zijn geweest. Na nog een aantal remises stond hij, met nog twee ronden te gaan, nog steeds ongedeeld eerste. Toen verloor hij een remise-eindspel tegen Topalov, en dat brak hem: in de laatste ronde liet hij zich tegen Aronian als een kind wegzetten. Hij werd ongedeeld vierde. Leko heeft al vaker laten zien dat hij de mentale hardheid van de ware kampioen mist - in 2004 liep hij de klassieke wereldtitel mis door in de laatste partij van hun match tegen Kramnik ver onder zijn niveau te spelen en te verliezen.
Erger dan remise geven in winststelling is opgeven in remisestelling.
Wit aan zet
Klinova - Spence, Gibraltar 2006
Wit staat schaak. 42.Kh4 of Le3 wint nu makkelijk, maar Klinova deed het voor de hand liggende 42.Df3 waarop Zwart, eveneens voor de hand liggend, opgaf. Hij zag niet dat hij een briljante redding in de schoot geworpen had gekregen: 42...Dg7+! 43.Txg7 Txh3+ en Wit moet Zwart patzetten. Zwart moet zijn kans wèl op de juiste wijze aangrijpen: na 42...Txh3+? 43.Kxh3 Dh8+ 44.Lh6! wint Wit toch nog.
Eind vorig jaar gebeurde er in een Frans open toernooi tussen twee Nederlanders weer eens een maximale beslissingsblunder.
Wit aan zet
Schut - Jongsma, Bethune 2005
Wit, de dertienjarige Donna Schut, Nederlands meisjeskampioene in haar leeftijdscategorie, (en sinds mei 2006 algemeen jeugdkampioen van Nederland t/m 14 jaar) had remise kunnen maken met 44.Dg5+ Maar met 44.Te2 speelde ze op winst. Terecht, dacht Zwart. Hij zag niets tegen mat door Tg2 en gaf het daarom op. Een Nederlandse grootmeester die stond te kijken gaf later toe dat ook hij niet had gezien wat er tegen dat mat te doen was. Dat werd pas later die avond ontdekt door Donna's vader toen hij de partij in zijn computer invoerde: met 44...De4+ 45.Tg2+ Dxg2+ 46.Kxg2 f3+ had Zwart kunnen winnen.
© Tim Krabbé, 2006
Index AD Magazine schaakrubrieken
Bovenkant pagina
Hoofdpagina schaken
Hoofdpagina algemene site