Een van de aantrekkelijkste spelers van de laatste jaren is de 27-jarige Alexander Morozevich. Zoals van filmsterren soms wordt gezegd dat de camera van hen houdt, zo houden de stukken van hèm. Hij helpt ze wel een beetje, door zich minder dan andere topspelers voor te bereiden en openingen te spelen die maar weinigen aandurven, zodat er snel geïmproviseerd moet worden. 'Ik hou van risico, van creatief zijn aan het bord, inplaats van bij de voorbereiding.' Wat ook helpt is dat zijn plaats op de wereldranglijst hem niet kan schelen - daar gaat hij dan ook als een jojo op en neer. In de laatste twee jaar steeg hij van de 9e naar 6e plaats - via de 23ste en de 4e. 'Maar als ik 3, 2 of 1 zou zijn, zou me dat niet gelukkiger maken.' Ook in de toernooien zelf jojoot hij. In het Corus toernooi begon hij met een remise, verloor daarna vijf partijen achter elkaar en won er toen twee. Hij werd voorlaatste met -4, en is daarmee waarschijnlijk weer uit de top-10 gezakt.
Zijn houding leidt tot partijen die bijna altijd bizar en boeiend zijn. Laten we hopen dat hij zijn vage dreigement zich uit het schaken terug te trekken, omdat hij niets heeft om zich op richten nu het wereldkampioenschap niet meer bestaat, niet uitvoert.
Sokolov - Morozevich, Corus 2005, 9e ronde
1.d4 d5 De avond vóór deze partij had Sokolov zich tegenover Nigel Short afgevraagd wat hij hier moest doen. Na 2.c4 zou hij het inferieure maar vervelende Albin's Tegengambiet tegen zich krijgen, en op 2.Pf3 zou Morozevich 2...Pc6 spelen - beide obscure openingen had hij al eerder gespeeld. 2.c4 e5 Een onbekende Italiaan, Cavalotti, had deze zet al in 1881 gespeeld, en nog ouder, van 1872, is het beroemde valletje 3.dxe5 d4 4.e3 Lb4+ 5.Ld2 dxe3 6.Lxb4 exf2+ 7.Ke2 fxg1P+! en Zwart wint. Bekendheid kreeg het gambiet toen Albin het in 1893 tegen Lasker speelde. Daarna werd het een kwarteeuw lang door grote 
spelers als Tarrasch, Schlechter, Spielmann, Aljechin en vooral Tartakower en Marshall toegepast, tot het als slecht werd ontmaskerd. Al hebben zelfs Spassky en Ljubojevic zich er nog aan gewaagd. 3.dxe5 d4 4.Pf3 Pc6 5.Pbd2 Na 5.a3 Lg4 6.h3 Lxf3 7.gxf3 Pxe5 8.f4 Pc6 9.Lg2 Dd7 stond Zwart in die partij Lasker - Albin behoorlijk. 5...Pge7 6.Pb3 Opvallend is dat ook de jonge Amerikaanse kampioen Nakamura het gambiet recent heeft gespeeld; in Akobian - Nakamura, Philadelphia 2004 volgde: 6.g3 Pg6 7.Lg2 Pcxe5 8.Pxe5 Pxe5 9.O-O Le7 10.Pf3 Pxf3+ remise. 6...Pf5 7.a3 Le7 Nieuw. Tarrasch speelde eens 7...Le6 8.h3 h5 9.Lg5 Le7 10.Lxe7 Dxe7 11.Dd3 O-O-O en stond goed tegen Napier, Monte Carlo 1902 8.g3 a5 9.Dd3 a4 10.Pbd2 h5 11.Lh3 g6 12.Pe4 h4 13.Lf4 Deze partij zal niet tot een revival leiden, want na 13.g4 Pg7 14.Ld2 Pe6 staat Wit zo goed als gewonnen, dat vond Morozevich zelf ook. 13...hxg3 14.hxg3 (zie diagram)
Grappig was hier 14...Pxg3 15.Ld7+ Kxd7 16.Txh8 Dxh8 17.Pxg3 Ke8 en Zwart staat behoorlijk, maar gewoon 15.Lxg3 is goed voor Wit. 14...Pg7 15.Lg2 Slapjes. 15...Txh1+ 16.Lxh1 Lf5 17.Pfg5 Dat paard begint aan een onzinnige tocht; 0-0-0 was nog altijd goed voor Wit. 17...Pa5 18.Df3 Pe6 19.Ph7 Droomt van Pf6+ maar daar zijn twee paarden voor nodig. 19...Lxe4 20.Dxe4 c6 21.e3 21.Tc1 of 0-0-0 ging nog. Nu krijgt Zwart een dodelijke vrijpion. 21...Pb3 22.Td1 Da5+ 23.Ke2 Pec5 24.Dg2 Da6 25.Kf1 Dxc4+ 26.Kg1 Dc2 27.Df3 d3 28.Lg5 Pe4 29.Lxe7 Pxf2 Makkelijker is Pd2. De toren kan niet weg wegens Ph3+ en Pd2+ 30.Dxf2 Met 30.Lb4 Dxd1+ 31.Kxf2 Dc2+ 32.Kg1 d2 33.Pf6+ kon Wit nog spartelen. 30...Dxd1+ 31.Kg2 Dc2 32.Ld6 O-O-O 33.Kg1 Dxf2+ 34.Kxf2 Th8 en Wit gaf het op.
© Tim Krabbé, 2005
|
Bovenkant pagina
Hoofdpagina schaken
Hoofdpagina algemene site